Hamam

Bugün hamamın ortasındaki mermer taşına yattığımda gözlerimi kapadım ve bir anda öldüğümü hayal ettim. Yıkıyorlardı beni. Kaçınılmaz son değil mi? Tek düşündüğüm şey şu oldu. En sevdiklerim geride kalmıştı. Eşim, kızım, annem, ablamlar, akrabalarım, arkadaşlarım ve sonra sahip olduğum her şey... Kıymet verdiklerim benimle gelememişlerdi. Bitmişti işte. Üzüldüklerim, kızdıklarım, kırgınlıklarım, nefretim ve diğer tüm duygu ve düşüncelerim de geride kalmıştı. Ben yoktum artık. Etten ve kemikten öylece mermerin üstünde yatıyordum. Daha neler neler geldi aklıma... Paylaşamayacağım ve hatırlamak istemediğim... Gözlerimi açmak ve yaşama koşmak istedim. Teşekkür ettim. Yaşadığım için. Sağlığım için. Sevdiklerim için. Sahip olduğum her şey için.